Tršić

Nalazi se blizu Tršića u selu Korenita. Kada se pođe od Loznice ka Krupnju i prođe Tršić posle 3-4 kilometara je putokaz. Ide se veoma solidnim putem do samog manastira. U poznatom Tronoškom letopisu iz 1791. koji je pisan u samom manastiru kao ktitor manastira je navedena kraljica Katalina Nemanjić, žena kralja Dragutina. Tačno vreme se ne zna, pa se uzima period od 1276. do 1382. god. kada je Dragutin bio kralj i vladao Podrinjem. Crkva ima stil pozne raške škole. Obnovljen je u 16.veku. Manastir je u 18. veku kulturno središte Jadra, Podrinja, Rađevine i Pocerja. U doba Kočine krajine iguman manastira bio je na čelu borbe.

Vuk Stefanović Karadžić došao je u manastir da uči školu 1797. god. Danas u manastiru postoji memorijalni muzej ovog reformatora srpske azbuke.
U manastiru se neguje običaj jedinstven u pravoslavnom svetu - donošenje ratarskih sveća težine 50 kg. Svake godine na Veliki četvrtak meštani okolnih sela donose velike sveće napravljene od čistog pčelinjeg voska. One u manastirskoj crkvi gore za određene praznike ispred ikona Hrista i Bogorodice. Jednu sveću po posebnom postupku izrađuju meštani sela Tršića i Korenite, a drugu meštani sela Zajače i Paskovca.

Ispred manastira je česma koju su prema legendi sagradili Jug Bogdan i 9 Jugovića pred polazak na Kosovo. Voda je izuzetno pitka i osvežava. Manastir je aktivan.

Manstir Čokešina sa crkvom posvećenom Rođenju Presvete Bogorodice, smešten je u podnožju Cera, 25 km od Loznice. Manastir je iz prve polovine 15. veka. U blizini manstira nalazi se spomenik iz boja na Čokešini 1804. godine.

Ovaj manastir se nalazi na 34-om kilometru puta Šabac Loznica. Od sela Ribari putem prema Loznici do oznake za selo Čokešinu oko 4 km, pa pravo asfaltnim putem do manastira. Po predanju manastir je bio zadužbina Miloša Obilića čiju je izgradnju prekinula njegova majka posle Miloševe pogibije u Kosovskoj bici. Završetak radova vezuje se kasnije početkom 15-og veka za mačvanskog vlastelu Čokeši.
Manastir je više puta bio rušen i spaljivan.
Najznačajnije obnove bile su 1785. godine i 1823. godine.
Poslednju veliku obnovu naredio je srpski knez Miloš Obrenović. U manastiru su posle bitke na Čokešini u vreme Prvog srpskog ustanka sahranjeni braća Nedići (Gligorije i Dimitrije) i 300 čokešinskih junaka. Godine 1890. podignut je na severnoj strani manastirske crkve spomenik visok 5 metara.
Ikonostas je urađen 1834. godine i radili su ga Mihajlo Konstatinović i Nikola Janković. U manastirskoj crkvi nalazi se čudotvorna ikona Pokrov Presvete Bogorodice Čokešinske. Prvi radovi na zaštiti manastira rađeni su posle II sv. rata, 1955. godine. Konaci su podignuti 1962. godine. Manastir je ženski i aktivan je.

Do manastira Petkovica dolazi se magistralnim putem Šabac-Loznica. Na 35-om kilometru kod mesta Ribari skrenete levo, do okretnice autobusa, oko 4 km, pa desno, uzbrdo do manastira.
Nije poznat datum kao ni ktitor, ali po predanju manastir je zadužbina svetog kralja Dragutina iz 13-og veka.
Crkva je posvećena Svetoj Petki čiji se delić mošti čuva u manastirskoj crkvi.
Prvi zapisi o manastiru potiču iz 1561.godine. Stradao je za vreme Prvog srpskog ustanka. Danasnji hram podignut je 1887. godine. Ktitor hrama je Josif Kuturović iz Šapca. Ikonostas je uradio Nikola Marković iz Požarevca.

U manastiru se nalazi i sveta čudotvorna loza koja raste iz temelja hrama i koja po predanju leči sterilitet kod žena.
Ispod manastira nalazi se izvor, za čiju se vodu kaže da je lekovita. U samoj crkvi se nalazi i uramljena, rukom radjena posveta, dar Kraljice Natalje iz 1892.godine. Manastir je ženski i aktivan je.